เรื่องสุวรรณสามจริยา

สุวรรณสามจริยาที่ ๑๓


ว่าด้วยพระจริยาวัตรของสุวรรณสามดาบส

             [๓๓]  ในกาลเมื่อเราเป็นดาบส อันท้าวสักกะเชื้อเชิญมาอยู่ในป่า เรากับ
                          ราชสีห์แลเสือโคร่งในป่าใหญ่ ต่างน้อมเมตตาเข้าหากัน (เราเข้า
                          ใกล้ราชสีห์และเสือโคร่งในป่าใหญ่ได้ด้วยเมตตา) เราแวดล้อมด้วย
                          ราชสีห์ เสือโคร่ง เสือเหลือง หมี กระบือ กวางดาวและหมู
                          อยู่ในป่าใหญ่ สัตว์อะไรๆ มิได้สะดุ้งกลัวเรา แม้เรามิได้กลัวสัตว์
                          อะไรๆ เพราะเรากำลังเมตตาค้ำจุน จึงยินดีอยู่ในป่าในกาลนั้น
                          ฉะนี้แล.



จบสุวรรณสามจริยาที่ ๑๓