เรื่องกุรุธรรมจริยา

กุรุธรรมจริยาที่ ๓


ว่าด้วยพระจริยาวัตรของพระเจ้าธนญชัย

             [๓]  อีกเรื่องหนึ่ง เมื่อเราเป็นพระราชามีนามว่าธนญชัย อยู่ใน
                          อินทปัตถบุรีอันอุดม ประกอบด้วยกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ
                          ในกาลนั้น พวกพราหมณ์ชาวกาลิงครัฐ ได้มาหาเรา ขอพระยาคช-
                          สารทรง อันประกอบด้วยมงคลหัตถี กะเราว่าชนบทฝนไม่ตกเลย
                          เกิดทุพภิกขภัย อดอยากอาหารมาก ขอพระองค์จงทรงพระราชทาน
                          พระยาคชสารตัวประเสริฐมีสีกายเขียวชื่ออัญชนะเถิด เราคิดว่า
                          การห้ามยาจกทั้งหลายที่มาถึงแล้ว ไม่สมควรแก่เราเลย กุศล
                          สมาทานของเราอย่าทำลายเสียเลย เราจักให้คชสารตัวประเสริฐ
                          เราได้รับงวงพระยาคชสาร วางลงบนมือพราหมณ์ แล้วจึงหลั่งน้ำใน
                          เต้าทองลงบนมือได้ให้พระยาคชสารแก่พราหมณ์ เมื่อเราได้ให้
                          พระยาคชสารแล้ว พวกอำมาตย์ได้กล่าวดังนี้ว่า เหตุไรหนอพระองค์
                          จึงพระราชทานพระยาคชสารตัวประเสริฐ อันประกอบด้วยธัญญ-
                          ลักษณ์ สมบูรณ์ด้วยมงคล ชนะในสงครามอันสูงสุด แก่ยาจก
                          เมื่อพระองค์ทรงพระราชทานคชสารแล้ว พระองค์จักเสวยราชสมบัติ
                          ได้อย่างไร [เราได้ตอบว่า]  แม้ราชสมบัติทั้งหมดเราก็พึงให้ ถึง
                          สรีระของตน เราก็พึงให้ เพราะสัพพัญญุตญาณเป็นที่รักของเรา
                          ฉะนั้น เราจึงได้ให้พระยาคชสาร ดังนี้แล.



จบกุรุธรรมจริยาที่ ๓